Rozmiar opony samochodowej
Rozmiar opony samochodowej
Istnieje jeden rodzaj oznaczania rozmiaru opony, lecz czasem wymiary podawane są w milimetrach, a czasem w calach.
Przykładowo oznaczenie: 175/70 R 14 84 T czytamy następująco:
175 ? szerokość opony w milimetrach,
70 ? profil opony oznaczający, że wysokość11 opony stanowi 70% jej szerokości, w tej oponie: ok. 123 mm,
R ? opona radialna, opony diagonalne przed średnicą obręczy mają "-", "D" lub "B" (z opasaniem MBS),
14 ? średnica osadzenia, będąca jednocześnie średnicą obręczy, podana w calach, tutaj: ok. 356 mm,
84 ? indeks nośności ? oznacza dopuszczalne obciążenie jednej opony przy dopuszczalnej prędkości; częściowa tabela indeksów nośności znajduje się poniżej, tutaj: 500 kg,
T ? indeks prędkości dopuszczalnej; tabela kodów prędkości znajduje się poniżej, tutaj: 190 km/h.
Inne oznaczenie (stosowane głównie do oznaczania opon do aut ciężarowych i ciągników) może wyglądać następująco: 6.00-16 a oznacza:
6.00 ? szerokość opony w calach
16 ? średnica osadzenia podana w calach
Brak oznaczenia profilu zazwyczaj oznacza, że opona ma standardowy profil wynoszący 80% jej szerokości. Wszystkie opony o wartości profilu niższej od 80 są uznawane za opony niskoprofilowe. W przypadku współczesnych samochodów osobowych za standardowy zwykło się przyjmować profil 70 ze względu na jego powszechność.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Opona_pneumatyczna
Również Leonardo da Vinci
W roku 1472 Robert Valturio przedstawił opis maszyny wojennej do której napędu wykorzystywany był wiatr na tej samej zasadzie działania co w wiatrakach2. Również Leonardo da Vinci zajmował się pojazdami napędzanymi bez użycia siły koni3. Zaprojektował zamknięty woź bojowy, który napędzany był siłą mięśni ośmiu osób znajdujących się w środku3. Osoby te miały poruszać dźwignie znajdujące się we wnętrzu pojazdu i za pomocą przekładni korbowej napędzać koła jezdne. Każde koło miało być napędzane własnym mechanizmem, co można porównać do dzisiejszego mechanizmu różnicowego3. W kilku projektach przez siebie stworzonych uwzględnił też napęd grawitacyjny, sprężynowy, jak również za pomocą pary wodnej3. Prototyp tego pojazdu stworzony został w Memmingen w roku 1447, a drugi rok później koło Pirny w Saksoni3. Do czasów dzisiejszych zachował się rysunek wykonany w roku 1558 przez Bertholda Holzschuhera. Wcześniej, bo w roku 1459, pojawiły się jeszcze dwa projekty maszyn napędzanych bez pomocy zwierząt. Jeden z nich zaprojektowany był przez cesarza Niemiec Maksymiliana. Przedstawiał pojazd w kształcie olbrzymiego koła o średnicy 6 metrów, na których osiach zamontowane były siedzenia dla pasażerów. Koła połączone były obręczą, po której chodzący ludzie napędzały maszynę3. W tym samym roku powstał też drugi projekt nieznanego autora. Przedstawiał drewniany bogato zdobiony pojazd. Napędzany był przez idących z boku ludzi za pośrednictwem drągów i przekładni zębatych oraz osoby idące z tyłu, które oprócz tego że napędzali pojazd to dodatkowo sterowali tylnymi kolami3.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_motoryzacji
Tarcze hamulcowe dla zapewnienia lepszego chłodzenia
Tarcza hamulcowa ? główna część hamulca tarczowego. Tarcze hamulcowe w samochodach osobowych i ciężarowych najczęściej wykonane są z żeliwa. Fakt ten wpływa na dobrą niezmienność wymiarową tarcz w dużym zakresie temperatur.
Nowoczesnym rozwiązaniem są tarcze hamulcowe ceramiczne z węglików krzemu wypełnione włóknem węglowym.
Tarcze hamulcowe dla zapewnienia lepszego chłodzenia mogą posiadać otwory wentylacyjne na obwodzie - takie tarcze nazywamy wentylowanymi, bądź w osiach równoległych do osi obrotu - takie tarcze nazywamy perforowanymi. W tym drugim przypadku głównym zadaniem otworów jest odprowadzanie gazów powstających przy hamowaniu i w związku z tym polepszanie docisku okładzin ciernych do tarczy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tarcza_hamulcowa