Jak sie pozbyc cellulitu?
Cellulit nie jest groźny dla zdrowia, jednak może być uważany za poważny defekt estetyczny. Problem cellulitu bardziej dokuczliwy jest latem, gdy kobiece biodra i pośladki nie są całkowicie ukryte.
Cellulitu się nie leczy, lecz redukuje w największym, możliwym stopniu. Na zabieg najczęściej decydują się kobiety które, mają jasną skórę, na której cellulit jest bardziej widoczny. Także kobiety z lekką nadwagą z widoczną pomarszczoną pofałdowaną skórą na udach i pośladkach u których masaże, kremy oraz inne dostępne metody nie przyniosły spodziewanych rezultatów2.
Zabieg redukcji cellulitu jest bezpieczny jednak nie można całkowicie wykluczyć takich powikłań jak: reakcje alergiczne, zmiany czucia, blizny, krwiaki, obrzęki i miejscowe infekcje. Powikłania występują sporadycznie i zależą od bardzo wielu czynników.
Wyróżnia się wiele metod redukcji cellulitu, m.in.:
Cellulaze ? zabieg w którym wykorzystuje się impulsy laserowe. Obszar objęty cellulitem jest znieczulany, a następnie na tym obszarze, w niewielkich nacięciach umieszczane są kaniule laserowe, których zadaniem jest stopienie nadmiaru tkanki tłuszczowej oraz stymulacja produkcji nowych włókien kolagenowych. Na koniec zabiegu obszar ten owijany jest bandażem w celu lepszego wchłonięcia płynów2.
VelaShape ? metoda ta wykorzystuje podczerwień, fale radiowe i masaż mechaniczny w jednym. Tkanka tłuszczowa zostaje spalona przez ciepło, a sam zabieg jest tak mało inwazyjny, że nawet nie wymaga znieczulenia2.
Vaser Shape ? metoda ta podobnie jak poprzednia nie wymaga znieczulenia a różnica polega na tym, że zbędny tłuszcz wypalany jest za pomocą fal ultradźwiękowych23.
Venus Freeze ? w tej metodzie wykorzystuje się wielobiegunowe fale radiowe z impulsem magnetycznym. Wybrany obszar smarowany jest kremem glicerynowym, a następnie podgrzewany przy pomocy specjalnej głowicy i w ten sposób wypalana jest tkanka tłuszczowa.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Cellulit
Kto nie powinien robic peelingów?
opryszczka,
stany zapalne skóry,
zakażenia wirusowe, grzybicze, czy bakteryjne,
uszkodzona ciągłość skóry w obszarze poddanym zabiegowi,
trądzik różowaty,
liczne znamiona,
alergia na środek złuszczający lub jakikolwiek jego składnik.
Złuszczaniu chemicznemu oraz peelingowi kawitacyjnemu nie powinny poddawać się kobiety w ciąży i karmiące piersią
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Z%C5%82uszczanie_nask%C3%B3rka
Historia tuszu do rzęs
Rzęsy farbowano już w starożytności. Aby usztywnić i uwydatnić kolor oraz gęstość rzęs, starożytne Egipcjanki stosowały mieszaninę sadzy, oliwy i białka1. Pomysł został potem przejęty przez Greczynki i rozpowszechniony w kulturze śródziemnomorskiej.
Pierwsze próby stworzenia dzisiejszej maskary zapoczątkował francuski przedsiębiorca Eugene Rimmel w 1860 roku. Zrobił on tusz do rzęs, oparty na sproszkowanym węglu, rozcieńczanym zwykłą wodą i nakładanym na rzęsy za pomocą szczoteczki. Jego nazwisko szybko zostało skojarzone z produkcją tego specyfiku. Określenie "rimmel" na tusz do rzęs było stosowane w wielu językach2.
Prawdziwa mascara powstała w 1913 roku, dzięki chemikowi T.L. Williamsowi. Wiąże się z nią historia nieszczęśliwej miłości Maybeli, siostry Williamsa, która była zdradzana przez swojego narzeczonego. Williams pragnął pomóc swojej siostrze, więc wymyślił produkt do codziennego użytku, który nadałby jej spojrzeniu głębi i zarazem przyciągnął zainteresowanie mężczyzny. W tym celu wymieszał wazelinę z pyłem węglowym. Specyfik stosowany przez Maybelę musiał wywrzeć na jej narzeczonym ogromne wrażenie, bo po roku wyszła za mąż. W 1915 Williams założył firmę Maybelline. Jej nazwa pochodzi od połączenia słów: Maybel oraz vaseline
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tusz_do_rz%C4%99s